Feijoa στη φωτογραφία και τα χαρακτηριστικά του περιεχομένου της

Η Feijoa στη φωτογραφία είναι εξέχων εκπρόσωπος της οικογένειας μυρτιάς, καταγωγής Νότιας Αμερικής (Παραγουάη, Ουρουγουάη, Νότια Βραζιλία, Βόρεια Αργεντινή). Στην άγρια ​​φύση, είναι ένα αειθαλές δέντρο ή θάμνος με πυκνή διάχυτη κορώνα.

Τα φύλλα Feijoa είναι μεσαίου μεγέθους, οβάλ, μάλλον διακοσμητικά: γκρι-πράσινο πάνω και ασημί κάτω. Τα απαλά ροζ μεγάλα λουλούδια με πολλές κόκκινες στήμονες είναι πολύ όμορφα. Τα βρώσιμα φρούτα είναι σκούρα πράσινα μούρα με αρωματικό πολτό και μικρούς σπόρους. Το Feijoa στη φωτογραφία καλλιεργείται σε μπανιέρες ή μεγάλες γλάστρες, χρησιμοποιώντας κυρίως ως φρούτο και διακοσμητικό φυτό για συνθέσεις χειμερινών κήπων.

Το Feijoa αρέσει μερική σκιά ή έντονο φως. Το χειμώνα, απαιτείται επιπλέον φωτισμός. Το φυτό ανέχεται μια βραχυπρόθεσμη πτώση της θερμοκρασίας στο μηδέν, αλλά ταυτόχρονα ρίχνει συχνά τα φύλλα του (μερικώς).

Το Feijoa ποτίζεται άφθονα από την άνοιξη έως το φθινόπωρο, μέτρια το χειμώνα, αλλά το έδαφος δεν πρέπει να στεγνώσει. Απαιτείται συχνός ψεκασμός του φυλλώματος. Το καλοκαίρι, συνιστάται να ταΐζετε τακτικά με οργανικά λιπάσματα.

Το φυτό μεταμοσχεύεται μόνο την άνοιξη: νεαρό - μία φορά κάθε δύο χρόνια, ηλικίας - ανάλογα με τις ανάγκες. Η αναπαραγωγή γίνεται κυρίως από φρέσκους σπόρους που φυτεύτηκαν την άνοιξη (σε θερμοκρασία + 20 + 22) σε ένα υγρό μείγμα τύρφης και άμμου. Μπορεί να πολλαπλασιαστεί με στρώματα αέρα ή μοσχεύματα.

Το Feijoa συσσωρεύει μια τέτοια ποσότητα ενώσεων ιωδίου που κανένα φυτό δεν είναι ικανό, επομένως, η λαϊκή ιατρική χρησιμοποιεί φρούτα feijoa στη θεραπεία της νόσου του Graves, της ουρικής αρθρίτιδας, της αθηροσκλήρωσης, της ατονικής δυσκοιλιότητας και στην προετοιμασία διαιτητικών γευμάτων.