Πιπεριές - μια επισκόπηση

Οι γλυκές πιπεριές παίζουν σημαντικό ρόλο στα φρέσκα λαχανικά. Έχει αρωματικό σαρκώδη πολτό και έντονη γεύση. Επιπλέον, περιέχει πολλές χρήσιμες ουσίες, για παράδειγμα, βιταμίνες Α, C (ήταν αυτή η βιταμίνη που απομονώθηκε για πρώτη φορά από τους καρπούς της γλυκιάς πιπεριάς) και Ε, ένα σύμπλεγμα βιταμινών Β και Ρ, καροτίνης, ασβεστίου και φωσφόρου άλατα, πρωτεΐνες και υδατάνθρακες, νικοτίνη και φολικό οξύ και άλλα.

Ωστόσο, λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι οι γλυκές πιπεριές έγιναν ακριβώς γλυκές πριν από μερικές δεκαετίες. Πριν από αυτό, για περίπου 200 χρόνια, περιείχε πικρία και πικρία λόγω μιας μεγάλης ποσότητας καψαϊκίνης. Στη συνέχεια, εκτράφηκαν 232 ποικιλίες γλυκών πιπεριών και τα υβρίδια της.

Η καλλιέργεια γλυκών πιπεριών δεν είναι δύσκολη υπόθεση για έναν έμπειρο κηπουρό. Το πρώτο βήμα είναι να φυτέψετε σπόρους (1-2 τεμάχια το καθένα) σε έτοιμο έδαφος, που αποτελείται από χώμα κήπου και άμμο 1: 1 ή από χώμα κήπου και τύρφη. Περιχύνουμε με νερό με λίγο υπερμαγγανικό κάλιο, βάζουμε σε ένα κουτί και σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο. Στη συνέχεια, βάλτε σε ένα ζεστό μέρος (25-27 μοίρες) μέχρι τις πρώτες βολές. Οι σπόροι φυτεύονται 65 ημέρες πριν από τη φύτευση δενδρυλλίων σε κρεβάτια κήπου.

Τα φυτά που καλλιεργούνται σε κύπελλα πρέπει να ποτίζονται καλά, καθώς οι γλυκές πιπεριές δεν τους αρέσει η ξηρότητα, αλλά δεν υπάρχει καμία σχέση με την υπερβολική υγρασία. Μία φορά κάθε 10 ημέρες, τα φυτά πρέπει να γονιμοποιούνται με ειδικά ανόργανα λιπάσματα. Όταν το ριζικό σύστημα είναι αρκετά σταθερό, οι γλυκές πιπεριές μπορούν να μεταμοσχευθούν σε τρύπες εδάφους σε απόσταση 40-50 cm μεταξύ τους.

Στη συνέχεια, η περαιτέρω καλλιέργεια πιπεριού απαιτεί δύο βασικά σημεία: καλό πότισμα (η ανάπτυξη σταματά στην ξηρασία) και 2-3 φορές σίτιση (με ουρία ή έγχυση περιττωμάτων πουλιών).