Δάσος γεράνι

Το γεράνι του δάσους, όπως υποδηλώνει το όνομά του, αναπτύσσεται κυρίως στα δάση, αλλά μπορεί επίσης να βρεθεί σε χαράδρες, σε λιβάδια και ανάμεσα σε θάμνους. Το ίδιο το γεράνι του δάσους είναι πολύ θαμνώδες, εάν μεγαλώνει σε ορεινούς όγκους. Το φυτό ανθίζει από το τέλος της άνοιξης με μικρά λουλούδια που μπορεί να είναι μοβ, ροζ ή μοβ, και έχει όμορφα φύλλα.

Το γεράνι του δάσους χρησιμοποιείται στη λαϊκή ιατρική ως φαρμακευτικό φυτό, καθώς και ως διακοσμητικό στοιχείο στο σχεδιασμό τοπίου.

Ως φάρμακο, όλα τα μέρη του γερανίου, τα οποία περιλαμβάνουν τανίνες και αλκαλοειδή, χρησιμοποιούνται με τη μορφή εγχύσεων κατά της διάρροιας, της εντεροκολίτιδας, της δυσεντερίας, της αιμορραγίας σε διάφορα μέρη του σώματος, για ουρική αρθρίτιδα, ρευματισμούς και ουρολιθίαση. Οι εγχύσεις έχουν αντιφλεγμονώδεις, αιμοστατικές, αναλγητικές, αντισηπτικές και στυπτικές ιδιότητες. Εξωτερικά, μια έγχυση γερανίου του δάσους χρησιμοποιείται για την απολύμανση, την ταχεία επούλωση τραυμάτων και ελκών, για την ανακούφιση από τον κνησμό, την φαλάκρα και για την απομάκρυνση των κάλων.

Για να διακοσμήσετε τον κήπο, τα γεράνια του δάσους σπέρνονται σε ανοιχτό έδαφος την άνοιξη και στη συνέχεια το φυτό πολλαπλασιάζεται με αυτο-σπορά. Το ύψος του φυτού συνήθως δεν είναι μεγαλύτερο από 60 cm, φαίνεται πολύ διακοσμητικό ως ανεξάρτητο στοιχείο, αλλά είναι πιο δημοφιλές σε ομάδες με άλλα φυτά και μαυριτανικούς χλοοτάπητες. Το γεράνι του δάσους αγαπά μερική σκιά ή σκιερά μέρη με εύφορο έδαφος. Το ανεπιτήδευτο, ωστόσο, ανταποκρίνεται καλά στην κατάλληλη φροντίδα: έγκαιρη σίτιση, πότισμα, αφαίρεση όλων των μαραμένων λουλουδιών Μετά την τελική άνθηση, το φυτό μπορεί να κοπεί στη ρίζα, το οποίο θα δώσει ώθηση στη νέα ανάπτυξη και την άνθηση.